అగ్నిపుత్రుడు డా.బి.ఆర్.అంబేడ్కర్ కి నివాళి

               అగ్నిపుత్రుడికి అశ్రు నివాళి

దేవుడు అంబేడ్కర్
అమ్మ కడుపులో నేనుప్పుడు
ఉరుములు మేరుపులతో ఆకాశం
అఛం అమ్మీలా బాధతో
మేలితిరిగి పోతున్నప్పుడు
గుడిసె చూరు నుంచీ ఏకధాటిగా నీళ్ళు
మంటీని మింటిని ఏకం చేస్తున్న ధార..

ఏం చేయాలో తేలియని నిస్సహాయత 
ఏం చేద్దామన్నా అడుగేయని
మోకల్లోతు బురద
ఆరిపోతున్న దీపానికి చేతులడ్డం పేడూతూ
ఆరీపోయే దీపంలా అమ్మీ..

తడుచుకుంతు ఏ కాకి వేళ్ళిందో కాని 
బుఛమ్మ రానే వచిందిబుడ్డీ దీపం గుడ్డి వేలుతురులో 
అనుభవమే కాంతై
నలుదిక్కూల ప్రకాశించి
జీవి భూమి మీద పడ్డ శబ్దం

ఎవరో నా నాలుక పైన తేనే రాశారు
నా చేవిలో పేరు ఊదారు
ఎవరికి తేలియదు కాని
నా నాలుక స్ప్రుశించిన మొదటి పేరు
పేరునా చేవులు విన్న పవిత్రమైన పేరు
బాబా సాహేబ్ అంబేడ్కర్

నాదిప్పుడు పేరటి తోటకూరకంటే 
వేగంగా పేరిగి ఆటలాడే వయసు
నాతోపాటే వేంకడు కూడ ఆడుకోవఛని 
అమాయకంగా అనుకోనే మనసు
కాని వాడు నాతో ఆడు కోవడానికి 
వఛిన మోదటి రోజే నన్న 
మేడ పట్టి బయటకు నేట్టబడ్డాను
అంటరానివాడిగా

అలా అంటరానివాడీగా పుట్టి 
మనుషుల ఊహకు కూడ అందనంత ఏత్తు 
ఏదిగేటట్టు చేసిన మహనీయూడు 
జన్మించిన కులంలో పూట్టాను

మనిషిని మనిషిగా తీర్చి దిద్దిన 
“ మహర్ “ కులంలో జన్మించాను
ఇవాళ ఆ కుల దైవం 
జన్మించిన రోజున 
నిలువేత్తు ఉప్పేనలా 
ఏగిరిపడుతున్న కేరటంలా లేచాను
లేచానునీకు నివాళు అర్పించడానికి
అందుకో మా ఘనమైన నివాళులు...!!!

అగ్నిపునీతునికి అశ్రు నివాళి
నక్షత్రాలను 
నేలకూల్చలనుకోవడం
అవివేకం

వేలుతురుకు
మైల పూలమాలనుకోవడం
సుద్ద చపలత్వం

మేరుపుని గుండేల్లో 
దాచుకోవాలి
గుప్పేట్లో బంధించాలనుకోవడం
వేర్రితనం

నిప్పుని జ్యోతిలా
వేలిగించుకోవాలి కాని 
చేలగాటాలాడకూడదు

బాబా సాహేబ్ 
మనిషి వరుసలో మొదటివాడు
మనిషిని మనిషితో 
కడిగిన తోలిమేధావి

పూజనీయులంతా 
రాలిపడలేదు
మనలోనుండి
మన్నులో నుండి మొలిచినవారే

పూజగది పాలరాతి
విగ్రహాలకు ప్రాణముండదు
ఆయన మాహామూర్తి మత్వం సజీవం

ఊరి వేలుపలే సూర్యడు ఉదయిస్తాడు
కోండల్లో కూడ నివశిస్తాడు
కరుణ పదానికి 
ఆయన పర్యాయపదం

ఇప్పుడు సముద్రాన్ని మధిస్తే 
అమ్రుతం రాదు 
అంబేడ్కర్ ఉబికి వస్తాడు…!!!

                           ఇట్లు

                   మీ అంబేడ్కర్ యువత ఐనఓలు